Een tienermeisje ervaart voor het eerst bondage, met behulp van een kaars als haar beperkingen

Een jong meisje, amper uit haar tienerjaren, verkent voor de allereerste keer de wereld van bondage. Ze is niet zomaar een meisje, maar een kenner van pijn en genot, en ze wil het tot het uiterste nemen. De kamer is schaars verlicht, met alleen een flikkerende kaars die het zwakste licht biedt. Het meisje, gebonden door haar eigen verlangens, wordt midden in de lucht opgehangen, haar lichaam overgeleverd aan haar touwen. Haar huid gloeit van de warmte van de kaars, de vlam die over haar vlees danst terwijl ze in extase kreunt. Dit is niet alleen een meisje, het is een slaaf om haar eigen gevangenis te fetisjen, een eigen touw. Het vlees van haar lichaam, de begrenzing van haar lichaam in haar lichaam, het snijden van haar touw naar de verbintenis, is een verbinding tot haar kunst, het snijpen van de pijn, maar het is niet de diepte van de menselijke verken, maar de diepte van het verlangen naar seks. Dit is geen verkenning, maar een verkenning van de diepte van haar verlangens.