Het perfecte kopje koffie maken voor een Braziliaanse blondine

In het hart van Brazilië smacht een jong blank meisje naar haar ochtendkoffie. Als ze wakker wordt, maakt ze zichzelf gretig een kopje, haar ogen glinsteren van verwachting. Maar als ze een slok neemt, beseft ze dat er iets ontbreekt. De smaak is te zwak, te saai. Ze heeft meer nodig dan alleen melk en water. Ze heeft een vleugje passie nodig, een vleufje verlangen. En zo richt ze zich tot haar minnaar, een man die precies weet hoe hij de boel moet opfleuren. Hij duikt in, zijn handen zwerven over haar lichaam, zijn ogen op de hare gesloten. Hij pakt de koffie van haar, nipt er langzaam aan, proeft de zoetheid van haar huid. En voegt hij er dan nog aan toe wat ze heeft gespeend naar Braziliaans water. Een vleug warm water, een hint van genot. Het begint met een perfecte voorsappel. Het begint bij een perfecte voorborrel, het perfecte genot.